میدونم آرامش میخای اما نمیگذارن و میگن تو قبره اما نمیدونن آرامشی که میخای اون قدرتی که توی ذهن مریضشون تصور میکنن نیست. نمیدونن چی میخان، فقط میخان حرفشون به کرسی بشینه اونم به هر قیمتی با توهین و تحقیر و لجبازی و قهر و دعوا باید برسن تا آروم بگیرن. بعدش انگار نه انگار که اتفاقی افتاده. اما نمیدونن با این دورویی ها و قدرت طلبی ها و لج و لجبازی ها و رقابت و پایین کشین هم قراره حرمتا بیشتر شکسته بشه و اعتماد ها نابود بشه .
ادامه مطلب
سلام از آینده آنقدر خودتو سرزنش نکن. تقصیر تو نیست. تو مسئول اشتباهات دیگران نیستی تو خودت قربانی هستی. تو توی این جریانات خودشیرینی نکردی،رقابت نکردی، تو باعث بی اعتمادی ها نشدی. حتی تلاش کردی دعوا نشه. خیلی جا ها سکوت کردی. هیچکی نیست بهت بگه اینارو اما من از آینده میگم. عذاب وجدان نداشته باش نهایتا تو سن کم چند بار خبرچینی کردی که باور کن اگه خبرچینی هم نمیکردی اوضاع فرقی نمیکرد. قوی باش و به هیچکس اعتماد نکن و خودتو مقصر ندون چون تو خوب همه رو میخوای
ادامه مطلب
میخام راز که نه نکات ساده ای رو بگم که زندگیتونو تغییر میده. تغییرات مثبت و تاثیرگذاری که بهش میگن خوشبختی. شانس هم دخیله. اما رها کردن خودمون دست تقدیر و سرنوشت رسما بیرون کردن شانس از زندگی محسوب میشه. این وسط اولویت بندی خیلی مهمه. اولویت اول خودتونید(خودخواهی نه ها) ورزش کنید و خوب بخوابید و تغذیه مناسب داشته باشید و... هر چی خودتون دوست دارید. از این حرفای کلیشه ای بگذریم و بریم سراغ اصل مطلب.
ادامه مطلب
حالا که تو اوایل مهر هستیم، میخام درباره یه سوال کلیشه‌ای اما مهم حرف بزنم که تو مدرسه ازمون میپرسیدن. شغل آینده. دوست داری تو آینده چیکاره بشی؟. خلبانی شغلیه که بیشترمون تو بچگی حداقل یک بار بهش فکر کردیم اما در نهایت تعداد زیادیمون تو همون اوایل از بین گزینه ها حذفش کردیم. جواب این سوال که میخای چیکاره بشی برام سخت بود اما تو مدرسه بعد کلی فکر مغازه دار شدن رو برای جواب انتخاب کردم. اما اونم مثل خلبانی از بین گزینه هام خط خورد و جاشو به مجری شدن داد مثل
ادامه مطلب
الان که دارم مینویسم بواسیرم خوب شده و معلوم نیست کی برمیگرده. حال جسمیم یه جوری شده گاهی قلبم انگار مثل گنجشک تو دست میخاد بیاد بیرون ولی زورش نمیرسه و دست و پا میزنه. نمیدونم بخاطر پاییزه یا حال روحی و جسمیم، شب ها خیلی دلگیره . از شروع بیماری معلولیتم هیچکسی درکم نکرد. و زیر منت هر کسی افتادم زورش به مریضی ام نرسید و من یجورایی شبیه مجرم بودم و هستم مثل کسی که انگار خودش خواسته معلول باشه. خیلی تلاش کردم تا کیفیت زندگیم پایین نیاد اما همه از صفر شروع
ادامه مطلب
دنیا رو جوری تصور میکردی که اگه تلاش کنی و کوتاه بیای و رو خواسته هات چشم ببندی و درک کنی درک میشی و دروغ نگی باهات درست رفتار میشه و به خواسته های کوچیکت احترام میگذارن که دل خوشی های کوچیک و ریزی هستن برای اینکه این دنیای لجن رو یکم قابل تحمل تر کنن. اما نه از این خبرا نیست باید زیاده خواه باشی و دروغگو و ندونن خواسته هات چیه وگرنه تبدیل میشه به نقطه ضعف و دست میگذارن روش که همونو ازت بگیرن. که هیچ بشی فقط زنده بمونی و زندگی نکردنت هیچ اهمیتی نداره.
ادامه مطلب
جلو تر که بری متوجه میشی زندگی مثل فیلم ها نیس و خانواده ها بجای عشق و محبت و احترام کینه و نفرت و لجبازی میکنن و متاسفانه بزرگ و کوچیک نداره و لجبازی و رفتار احمقانه و زخم زبون زدن جز روزمرگی آدم ها شده جلوتر که بری متوجه می شی چیزی که هست هست و چیزی که نیست نیست. خیلی دست و پا میزنی برای چیزایی که نبود ولی فکر میکردی هست و داری از دست میدی. چیزایی رو تجربه میکنی که غول 21 سالگی جلوش بچه غولکه چاره ای نیست جز اینکه قبول کنی تنهایی و این خانواده که همیشه
ادامه مطلب
یه روزایی سکوت خفه کننده ای خونه رو پر میکنه که موسیقی فقط میتونه کمی از احساس خفگی ات رو کم کنه و یه روزایی آدما اونقدر چرت و پرت میگن و همدیگه رو راحت تخریب میکنن که اندازه همون سکوت حس بدی داره یه روزاییم آدما کنار مردم یا پشت تلفن اونقدر شاد و خوش رفتار میکنن که باور نمیکنی همون آدمایین که حس خفگی بهت میدادن. تبعیض بده اما هست. آدما اگه بخوان کاری رو انجام بدن نه صحبت منطقی نه دعوا و تهدید هیچی نمیتونه.
ادامه مطلب
